Στις 13 Ιούνη 2019, στην περιοχή του ΣΕΦ, αντιφασίστας δέχτηκε επίθεση από ομάδα ασπόνδυλων. Με τη συνηθισμένη πρακτική της αριθμητικής υπεροχής (τέσσερις εναντίον ενός), οι θρασύδειλοι νεοναζί στοχοποίησαν τον Γιάννη, επειδή φορούσε τη μπλούζα με το λογότυπο του ελεύθερου κοινωνικού χώρου Φαβέλα στον Πειραιά. Τον ακολούθησαν προς τον προορισμό του, όμως δεν πρόλαβαν να κάνουν και πολλά διότι η επέμβαση παρευρισκόμενων, τους ανάγκασε να το βάλουν στα πόδια.
Η Φαβέλα έχει στοχοποιηθεί και έχει δεχτεί βραδινές επιθέσεις από φασίστες τουλάχιστον δύο φορές. Όλες έχουν απωθηθεί επιτυχώς από την περιφρούρηση του χώρου, από αλληλέγγυους και γείτονες. Οι νεοναζί, ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται, είτε ανήκουν σε κάποιο κόμμα είτε όχι, δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ο Πειραίας δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ εκκολαπτήριο μισαλλοδοξίας και ρατσισμού. Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την ανοχή των μπάτσων και της κρατικής μηχανής. Δεν γνωρίζουν τί θα πει σεβασμός στη διαφορετικότητα, αγνοούν την αλληλεγγύη, τη συνδιαμόρφωση και την ελευθερία. Δεν μπορούν να εμφανισθούν στο φως της ημέρας γιατί δεν είχαν, δεν έχουν, ούτε θα αποκτήσουν ποτέ, κοινωνική απεύθυνση. Γι΄αυτό χρησιμοποιούν μόνο μαφιόζικες και οπαδικές πρακτικές. Η Φαβέλα στοχοποιείται για την κοινωνική της δράση έναντι στο ρατσισμό, τον σεξισμό και την ξενοφοβία. Στοχοποιείται γιατί κάνει την αλληλεγγύη πράξη.
Ο Γιάννης, γνωστός στον ευρύτερο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό/κινηματικό χώρο, δεν είναι άλλος από τον δημιουργό ταινιών και ντοκιμαντέρ όπως το “Να μή ζήσουμε σα δούλοι”, “Αγωνίζομαι άρα υπάρχω” και “Έρωτας και Επανάσταση”. Δύο από αυτές μάλιστα, έχουν προβληθεί και στη “ΣΠΕΙΡΑ”. Ο Γιάννης δραστηριοποιείται σε Γαλλία και Ελλάδα. Μεταξύ άλλων είναι δημοσιογράφος στη σατυρική εφημερίδα Sine-Minsuel, συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη σχέση των μέσων ενημέρωσης με τη δημοκρατία, σεναριογράφος, στιχουργός και ποιητής. Τον γνωρίσαμε από κοντά στη Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια. Στη θέση του Γιάννη θα μπορούσε να είναι ένας από εμάς. Η Φαβέλα θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε ελεύθερος κοινωνικός χώρος που λειτουργεί με αυτοδιαχείριση και αντι-ιεραρχική συνέλευση, μακριά από χορηγίες, αναθέσεις και κερδοφορία, λειτουργώντας ως ζωντανό κύτταρο, για τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού • θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε κοινωνικός χώρος που στην καθημερινότητά του ενθαρρύνει τη συνδιαμόρφωση, τη συμμετοχή, την αυτομόρφωση, την αντιπληροφόρηση. “Μιας καθημερινότητας που αγκαλιάζει και αποδέχεται το διαφορετικό, που είναι συνυφασμένη με το συλλογικό, που διαμορφώνει όρους ζωής αντίθετους με αυτούς της αποξένωσης, της ιδιώτευσης και της απάθειας”, γράφουν οι ίδιοι στο κείμενο αυτοπαρουσίασης του χώρου.
Καμία ανοχή σε εθνικιστές και οπαδούς του μίσους. Καμία ανοχή σε ξεφτίλες πατριώτες που άγονται και φέρονται από αρχηγίσκους, κομματικές γραμμές, εκλογικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Καμία ανοχή σε υποκείμενα που το παίζουν μάγκες μπροστά σε ανυπεράσπιστους εργάτες, αλλά είναι κότες μπροστά σε αφεντικά και δικαστές! Καμία δικαιολογία σε όσους/ες τους ανέχονται και μένουν ουδέτεροι/ες! Όπως γράφει και ο ίδιος: “Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε, τον ίδιο το φόβο. Αυτή είναι η παγίδα που αναμασούν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ανώτεροι: εξουσιαστές ή φασίστες, νόμιμοι ή παρακρατικοί, με το πακέτο των μπάτσων ή στρατιωτών τους.”
Η Φαβέλα έχει στοχοποιηθεί και έχει δεχτεί βραδινές επιθέσεις από φασίστες τουλάχιστον δύο φορές. Όλες έχουν απωθηθεί επιτυχώς από την περιφρούρηση του χώρου, από αλληλέγγυους και γείτονες. Οι νεοναζί, ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται, είτε ανήκουν σε κάποιο κόμμα είτε όχι, δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ο Πειραίας δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ εκκολαπτήριο μισαλλοδοξίας και ρατσισμού. Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την ανοχή των μπάτσων και της κρατικής μηχανής. Δεν γνωρίζουν τί θα πει σεβασμός στη διαφορετικότητα, αγνοούν την αλληλεγγύη, τη συνδιαμόρφωση και την ελευθερία. Δεν μπορούν να εμφανισθούν στο φως της ημέρας γιατί δεν είχαν, δεν έχουν, ούτε θα αποκτήσουν ποτέ, κοινωνική απεύθυνση. Γι΄αυτό χρησιμοποιούν μόνο μαφιόζικες και οπαδικές πρακτικές. Η Φαβέλα στοχοποιείται για την κοινωνική της δράση έναντι στο ρατσισμό, τον σεξισμό και την ξενοφοβία. Στοχοποιείται γιατί κάνει την αλληλεγγύη πράξη.
Ο Γιάννης, γνωστός στον ευρύτερο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό/κινηματικό χώρο, δεν είναι άλλος από τον δημιουργό ταινιών και ντοκιμαντέρ όπως το “Να μή ζήσουμε σα δούλοι”, “Αγωνίζομαι άρα υπάρχω” και “Έρωτας και Επανάσταση”. Δύο από αυτές μάλιστα, έχουν προβληθεί και στη “ΣΠΕΙΡΑ”. Ο Γιάννης δραστηριοποιείται σε Γαλλία και Ελλάδα. Μεταξύ άλλων είναι δημοσιογράφος στη σατυρική εφημερίδα Sine-Minsuel, συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη σχέση των μέσων ενημέρωσης με τη δημοκρατία, σεναριογράφος, στιχουργός και ποιητής. Τον γνωρίσαμε από κοντά στη Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια. Στη θέση του Γιάννη θα μπορούσε να είναι ένας από εμάς. Η Φαβέλα θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε ελεύθερος κοινωνικός χώρος που λειτουργεί με αυτοδιαχείριση και αντι-ιεραρχική συνέλευση, μακριά από χορηγίες, αναθέσεις και κερδοφορία, λειτουργώντας ως ζωντανό κύτταρο, για τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού • θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε κοινωνικός χώρος που στην καθημερινότητά του ενθαρρύνει τη συνδιαμόρφωση, τη συμμετοχή, την αυτομόρφωση, την αντιπληροφόρηση. “Μιας καθημερινότητας που αγκαλιάζει και αποδέχεται το διαφορετικό, που είναι συνυφασμένη με το συλλογικό, που διαμορφώνει όρους ζωής αντίθετους με αυτούς της αποξένωσης, της ιδιώτευσης και της απάθειας”, γράφουν οι ίδιοι στο κείμενο αυτοπαρουσίασης του χώρου.
Καμία ανοχή σε εθνικιστές και οπαδούς του μίσους. Καμία ανοχή σε ξεφτίλες πατριώτες που άγονται και φέρονται από αρχηγίσκους, κομματικές γραμμές, εκλογικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Καμία ανοχή σε υποκείμενα που το παίζουν μάγκες μπροστά σε ανυπεράσπιστους εργάτες, αλλά είναι κότες μπροστά σε αφεντικά και δικαστές! Καμία δικαιολογία σε όσους/ες τους ανέχονται και μένουν ουδέτεροι/ες! Όπως γράφει και ο ίδιος: “Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε, τον ίδιο το φόβο. Αυτή είναι η παγίδα που αναμασούν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι ανώτεροι: εξουσιαστές ή φασίστες, νόμιμοι ή παρακρατικοί, με το πακέτο των μπάτσων ή στρατιωτών τους.”
Αλληλεγγύη στον Γιάννη Γιουλούντα και σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο.
