Η “μερική κανονικότητα”

Τα στοιχεία της Eurostat για την ανεργία στις χώρες τις Ε.Ε.
ακριβώς πριν την έναρξη της επιδημίας (Φεβρουάριος 2020).

Η προτεραιότητα του ΕΟΔΥ, σύμφωνα με τα καθημερινά ανακοινωθέντα των 6μμ, που λιγότερο ή περισσότερο όλοι μας παρακολουθούμε, ήταν και είναι οι ευπαθείς ομάδες. Στις 24 Απρίλη του 2020 ο κος Χαρδαλιάς ξανατόνισε ότι “από την πρώτη μέρα η επιδίωξή μας ήταν η προστασία των ευάλωτων ομάδων”. Προφανώς εννοεί τις προσφυγικές δομές, τους Ρομά, τους ηλικιωμένους και πάσχοντες με υποκείμενα νοσήματα, τους άστεγους, τους τοξικοεξαρτημένους αλλά και τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, δηλαδή τους υγειονομικούς.

Δημόσια πολιτική υπέρ της Ιδιωτικής 'Προσφοράς'

Από τις 24 Μάρτη 2020 έχει ανακοινωθεί η αναστολή των κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας στις χώρες της Ε.Ε. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα κράτη μέλη αποκτούν την ανάλογη αυτονομία για να ξοδέψουν όσα χρήματα θεωρούν ότι πρέπει στον πληθυσμό που υποφέρει λόγω της επιδημίας. Η κυβέρνηση λοιπόν, αποφασίζει, την “εκ περιτροπής εργασία” έως και έξι μήνες, ήτοι τη μείωση των μισθών κατά 50%, ενώ απαλλάσσει από τις ασφαλιστικές εισφορές τους εργοδότες, χωρίς ξεκάθαρη εγγύηση ότι θα καλυφθούν από το κράτος.

Επιδημία... καταστολής

Όλοι και όλες έχουμε αποδεχτεί την επιθετικότητα του ιού. Όλες και όλοι έχουμε αποδεχτεί την εύκολη μετάδοσή του. Έχουμε αποδεχτεί πως είμαστε ανίσχυροι μπροστά σε μία επιδημία που δεν μπορεί αυτό το σύστημα υγείας να αντέξει. Έχουμε αποδεχτεί πως οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ως φορείς του ιού. Έχουμε αποδεχτεί, ότι με τη στάση μας βοηθάμε όχι μόνο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία αλλά και όλους τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής που κάποιοι βλέπουν μόνο ως αριθμούς. Αυτό που οφείλουμε να αποδεχτούμε και να συνειδητοποιήσουμε όμως είναι και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής, αυτής της νεοφασιστικής κυβέρνησης.