Την ημέρα της 17 Νοέμβρη, επέτειο της φοιτητικής και λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου του 1973, βρεθήκαμε και εμείς στο δρόμο για να υπερασπιστούμε τα αδικαίωτα συνθήματα του τότε για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και να τιμήσουμε τον αγώνα αυτόν με τον μόνο τρόπο που του αρμόζει.
Πιάνοντας δηλαδή με τη σειρά μας το νήμα και προεκτείνοντας το στο σήμερα. Από νωρίς η πλατεία Ανδρούτσου, όπου ήταν το κάλεσμα, είχε περικυκλωθεί από έναν τεράστιο για τα δεδομένα της πόλης αριθμό ένστολων αστυνομικών και ασφαλιτών, σε μία απόπειρα να καλλιεργήσουν τον φόβο και ουσιαστικά να αποτρέψουν την διεξαγωγή της συγκέντρωσης. Παρόλο το κλίμα που αποπειράθηκαν να δημιουργήσουν, ο κόσμος της συγκέντρωσης έσπασε τη λογική της υποταγής και του τρόμου, στάθηκε στα ίσια απέναντι στις δυνάμεις καταστολής και πραγματοποίησε κανονικά την συγκέντρωση του κρατώντας όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας. Πέρα από τον
Χώρο Ελεύθερης Έκφρασης Σπείρα, δικό τους κάλεσμα είχαν κάνει συλλογικότητες και μέλη δημοτικών παρατάξεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και εκπρόσωποι και μέλη σωματείων. Η συγκέντρωση, αφού ολοκλήρωσε την παρουσία της στην πλατεία, κινήθηκε προς το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, όπου κατατέθηκαν στεφάνια από τις αριστερές κινήσεις και σχήματα και έπειτα διαλύθηκε, αφού είχε απομακρυνθεί με ασφάλεια από την περιοχή συνωστισμού που είχαν δημιουργήσει οι δυνάμεις της ΕΛΑΣ. Η σημερινή επέτειος ήταν μία κομβική στάση για το κίνημα πανελλαδικά, το οποίο απέδειξε πως παρά το όργιο καταστολής μπορεί να διαδηλώνει, να διεκδικεί και να βρίσκεται μαχητικά στον δρόμο και ταυτόχρονα να στέκεται αλληλέγγυο και να προστατεύει την υγεία των πιο ευάλωτων συνανθρώπων μας. Ο αγώνας συνεχίζεται ενάντια στην εγκληματικά ανεύθυνη κρατική διαχείριση της πανδημίας, όσο και ενάντια στην εκμετάλλευσή της για την περαιτέρω περιστολή των εργατικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και τη συνολική υποτίμηση των ζωών μας.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ, ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ
