Η “μερική κανονικότητα”

Τα στοιχεία της Eurostat για την ανεργία στις χώρες τις Ε.Ε.
ακριβώς πριν την έναρξη της επιδημίας (Φεβρουάριος 2020).

Η προτεραιότητα του ΕΟΔΥ, σύμφωνα με τα καθημερινά ανακοινωθέντα των 6μμ, που λιγότερο ή περισσότερο όλοι μας παρακολουθούμε, ήταν και είναι οι ευπαθείς ομάδες. Στις 24 Απρίλη του 2020 ο κος Χαρδαλιάς ξανατόνισε ότι “από την πρώτη μέρα η επιδίωξή μας ήταν η προστασία των ευάλωτων ομάδων”. Προφανώς εννοεί τις προσφυγικές δομές, τους Ρομά, τους ηλικιωμένους και πάσχοντες με υποκείμενα νοσήματα, τους άστεγους, τους τοξικοεξαρτημένους αλλά και τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, δηλαδή τους υγειονομικούς.
Και ρωτάμε: πόσα τεστ την εβδομάδα γίνονται στο προσωπικό των κρατικών και ιδιωτικών νοσοκομείων; Η απάντηση που δεν θα μάθουμε ποτέ είναι αυτή που φανταζόμαστε. Η εξέταση γίνεται μόνο αν κάποιος νιώσει ή βρεθεί συμπτωματικός και αφού επικοινωνήσει με τον ΕΟΔΥ.

  Στις 23/04/2020 (στην εκπομπή Newsroom) σε τηλεοπτική δήλωση του προέδρου της ένωσης γηροκομείων Ελλάδος, Στέλιου Προσαλίκα, μεταξύ άλλων καταγγέλθηκε, αυτό που ήδη γνωρίζουμε για την τηλεφωνική ανταπόκριση του ΕΟΔΥ. Η καταγγελία λοιπόν αφορούσε νοσηλεύτρια που εργάζεται σε δομή φιλοξενίας ηλικιωμένων και αισθάνθηκε συμπτώματα. Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ ανήκει σε ομάδα που έχει προτεραιότητα εφόσον παρουσιάζει συμπτώματα. Η τηλεφωνική απάντηση του ΕΟΔΥ, σύμφωνα με την καταγγελία του προέδρου, ήταν “πως μόνο εάν ανέβει ο πυρετός πάνω από 38” θα σας κάνουμε τεστ, γιατί η οδηγία είναι να “καθίσετε σπίτι σας”. Δεν θέλουμε να φανταζόμαστε λοιπόν τί θα γίνεται αν δεν είναι προτεραιότητα του ΕΟΔΥ το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. 

  Τις τελευταίες ημέρες προσπαθούν εκ νέου να μεταφέρουν την ευθύνη στην ευαισθησία και τον επαγγελματισμό, στην ατομική ασυνέπεια και την ασθενή μνήμη κάποιων. Καμία ιδιωτική κλινική δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα και κανένας κλινικάρχης δεν λειτουργεί χωρίς να υπολογίσει το χρηματικό κόστος, πριν από εκείνο των ανθρώπινων ζωών. Άλλωστε ο Προσαλίκας, είπε επίσης πως οι έλεγχοι θα πρέπει να αρχίσουν από τις δομές υγείας που λειτουργούν ως μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί! Ο καθένας υποστηρίζει τον κλάδο του έναντι του κέρδους. Δεν θα τους μάθουμε τώρα. Αν όμως, η μοναδική βοήθεια που δέχτηκαν μέχρι σήμερα τα γηροκομεία από το κράτος είναι αυτές οι 30.000 χάρτινες μάσκες, όπως ισχυρίστηκε δημόσια ο πρόεδρος της ένωσης γηροκομείων, αν στις προσφυγικές δομές αντιστοιχούν δύο λίτρα νερό -την ημέρα- ανά οικογένεια (για πόση και για υγιεινή) και κανένα σαπούνι, αν στις φυλακές (άραγε οι φυλακισμένοι δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες;) δεν έχει παρθεί ούτε ανακοινωθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο, αν στα νοσοκομεία δεν γίνονται προληπτικά τεστ στους εργαζόμενους, τότε αυτά τα 66.094 τεστ που έχουν γίνει έως και τις 27 Απρίλη 2020, ποιοί τα κάνουν; Τα 30 εκατομμύρια ευρώ σε ποιές ιδιωτικές κλινικές χορηγήθηκαν και με ποιό σκοπό; Αυτό δεν θα το μάθουμε από τα επίσημα ανακοινωθέντα των 6 μ.μ.

  Ανακεφαλαιώνουμε για να ξέρουμε τί μας γίνεται. Αν ανιχνευτεί θετικό κρούσμα στη Μόρια, στο Κρανίδι, στη Φιλιππιάδα, στο Λαύριο, στη Χίο, ή σε κάποιον άστεγο στην Ομόνοια, θα μάθεις αμέσως τα ξαδέρφια του, τον μπατζανάκη του, από πού κρατάει η σκούφια του, πόσες φορές ξέχασε να πλύνει τα χέρια του, ποιοί ιχνηλατούνται, σε ποιά νοσοκομεία πήγε, με τί πήγε, πόσο θα μείνει και που θα πάει μετά. Αν βρεθεί κρούσμα σε ιδιωτική κλινική θα το μάθεις με τρεις ημέρες καθυστέρηση, δεν θα μάθεις το όνομα της κλινικής ούτε τί έφταιξε ακριβώς. Αν ανιχνευτεί κρούσμα αγανακτισμένου φασίστα που πυροβολεί μετανάστες στο ψαχνό (όπως έγινε την 01 Απρίλη 2020 στη Χίο, στις 8 Απρίλη 2020 στην Αθήνα, στις 22 Απρίλη 2020 στη Μόρια), δεν θα ιχνηλατηθούν ποτέ οι επαφές του ούτε η εστία διασποράς του ρατσισμού. Δεν είναι τυχαίο που τα φαινόμενα βίας έναντι μεταναστών έχουν πάρει τη μορφή σκοποβολής τον τελευταίο δίμηνο. Όσο επιβραβεύεται η φιγούρα του εθνοφρουρού που κυνηγάει μετανάστες στα σύνορα -για “το καλό της πατρίδας”- και όσο “κανονικοί” θεωρούνται μόνο όσοι έχουν σπίτι, πορτοφόλι και εθνική συνείδηση, τόσο το χέρι του κάθε φασίστα θα οπλίζεται. Τέλος, αν η αστυνομία διαπιστώσει παράβαση σχετικά με την τέλεση θρησκευτικής λατρείας από hardcore πιστούς, θα δεις πλάνα από τη σύλληψη, για να πλασάρουν την εικόνα μίας κυβέρνησης που κρατά τις “ίσες αποστάσεις”. Αν όμως η αστυνομία διαπιστώσει παράβαση από αλληλέγγυους που μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης ή βοήθεια σε συμπολίτες που το έχουν ανάγκη, ή κολλάνε αφίσες γι’ αυτό το σκοπό, δεν θα δεις πλάνα από την προσαγωγή τους, ή δεν θα το μάθεις καν, γιατί δεν ξέρουν πώς να το πλασάρουν.

  Στη “μερική κανονικότητα” λοιπόν που ευαγγελίζονται να επιστρέψουμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την υστερία του νεοέλληνα. Στην επαρχία ίσως σταθούμε λίγο πιό τυχεροί. Στα αστικά κέντρα όμως δεν θέλουμε να φανταστούμε τη στιγμή που οποιοσδήποτε κάτοικος, φανεί στα μάτια κάποιου άλλου “μη κανονικός”. Είτε επειδή δεν φοράει μάσκα και γάντια είτε επειδή δεν κουβαλάει μαζί του αντισηπτικό, είτε επειδή δεν κρατάει τις αποστάσεις που έχει ο καθένας στο κεφάλι του, είτε επειδή δεν κάθεται σπίτι του. Αυτό δεν μπορεί να το διαχειριστεί καμία πολιτική προστασία, κανένα διαφημιστικό σποτ, καμία τηλεφωνική γραμμή, κανένας Τσιόρδας, κανένα κρατικό μουσικό σύνολο, καμία κινητή ορχήστρα, κανένας Σαββόπουλος και κανένας “Τώρα με το ευρώ καλύτερα”.

  Είναι αλήθεια ότι οφείλουμε όλες και όλοι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Είναι επίσης αλήθεια ότι αυτό δεν θα γίνει σε μία εβδομάδα. Ατομικά και συλλογικά, από το κύτταρο της κοινωνίας -την οικογένεια-, από τα παιδιά ως τους μεγάλους θα πρέπει να προσαρμοστούμε στις οδηγίες υγιεινής εκτός σπιτιού. Πρέπει όμως να καταλάβουμε και τις περιορισμένες δυνατότητες κάποιων να το κάνουν. Τα φαρμακεία στην Ελλάδα σήμερα πουλάνε χύμα τις χάρτινες μάσκες μίας χρήσης, 1 ευρώ τη μία (!), συχνά χωρίς να βρίσκονται καν σε αποστειρωμένη συσκευασία. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποιοι δεν θα έχουν σε λίγο σπίτι να μείνουν, ούτε ψυγείο να γεμίσουν.

  Όσο απέχουμε από την κοινότητα, οι μικροβιο-φοβίες και οι κοινωνικοί αποκλεισμοί, οι αποστάσεις και η αποστείρωση, εσωτερικεύονται ανεξέλεγκτα. Κανένας και καμία δεν έχει ετοιμαστεί για κάτι τέτοιο. Για την επιστροφή μας στην κοινότητα ας αποτελέσει αφετηρία η θαλπωρή της αλληλεγγύης που νιώσαμε λόγω απόστασης. Ας μην αποτελέσει κριτήριο η εποπτεία των συγκατοίκων μας. Να μην εξωτερικεύσουμε την καταστολή που δεχτήκαμε “από τα πάνω”, στους συνανθρώπους μας. Να μιλάμε, να χαιρετιόμαστε, να επικοινωνούμε, να διασκεδάζουμε, να συμφωνούμε και να διαφωνούμε, αλλά να μην δικάζουμε και να μην καταδικάζουμε ανθρώπους, οικογένειες και συνειδήσεις. Για όσο διαρκεί η καραντίνα λοιπόν διεκδικούμε:

• Ατομικά μέσα προστασίας και υγιεινής σε όλα τα άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ή ευάλωτες ομάδες (πρόσφυγες και μετανάστες, άστεγους, φυλακισμένους, τρόφιμους γηροκομείων & ψυχιατρείων, νεφροπαθείς και όλους όσους χρειάζονται μετάγγιση, άτομα με αναπνευστικές δυσχέρειες, ρομά, καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς, τοξικοερξαρτημένους).
• Άμεση αποσυμφόρηση όλων των φυλακών.
• Έκτακτο μηνιαίο και αναδρομικό επίδομα σε κάθε άνεργο ή απολυμένο που δούλευε σε καλοκαιρινές και εποχιακές εργασίες και πλέον δεν μπορεί να εργαστεί, επειδή κανείς δεν προσλαμβάνει.
• Έκτακτο μηνιαίο και αναδρομικό επίδομα και ατομικά μέσα προστασίας στους εργαζόμενους στις ταχυμεταφορές, εργοστάσια, σούπερ μάρκετ και τηλεφωνικά κέντρα.
• Έκτακτο μηνιαίο και αναδρομικό επίδομα σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, επαρκή μέσα προστασίας, μονιποποίηση όλου του έκτακτου προσωπικού (νοσοκομείων, Βοήθεια Στο Σπίτι, ΕΚΑΒ) και νέες μόνιμες προσλήψεις.
• Δωρεάν τεστ αντισωμάτων για όλους τους εργαζόμενους, μαθητές, φοιτητές.
• Δωρεάν και αποστειρωμένες μάσκες μίας χρήσης για όλες και όλους.
• Στάση πληρωμών σε λογαριασμούς, ασφάλιστρα, εφορίες, δάνεια πρώτης κατοικίας, ενοίκια και δίδακτρα όλων όσων πλήττονται.
• Να μην πληρώσει ο κοσμάκης την αναλγησία του κράτους. Να μην πληρώσουμε πάλι εμείς τη λεηλασία της δημόσιας υγείας από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων 10 ετών.