Όλοι και όλες έχουμε αποδεχτεί την επιθετικότητα του ιού. Όλες και όλοι έχουμε αποδεχτεί την εύκολη μετάδοσή του. Έχουμε αποδεχτεί πως είμαστε ανίσχυροι μπροστά σε μία επιδημία που δεν μπορεί αυτό το σύστημα υγείας να αντέξει. Έχουμε αποδεχτεί πως οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε ως φορείς του ιού. Έχουμε αποδεχτεί, ότι με τη στάση μας βοηθάμε όχι μόνο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία αλλά και όλους τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής που κάποιοι βλέπουν μόνο ως αριθμούς. Αυτό που οφείλουμε να αποδεχτούμε και να συνειδητοποιήσουμε όμως είναι και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής, αυτής της νεοφασιστικής κυβέρνησης.Εν μέσω “πανδημίας” όπως την αποκαλούν, δεκάδες υπάλληλοι του Δήμου Αθηναίων και δεκάδες ματατζήδες, εκκενώνουν την κατάληψη στέγης προσφύγων στο κτίριο Γκίνη, τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Μαρτίου 2020. Δεκάδες οικογένειες ξυπνάνε στις 6 το πρωί από το σφυροκόπημα της κλειδωμένης πόρτας, με πολιορκητικό κριό...
Ξημερώματα της 19ης Μαρτίου του 2020 συλλαμβάνονται και ξυλοκοπούνται, περίπου 25 άτομα στα γραφεία του “Λαϊκού Μετώπου – Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν”, στην οδό Τζαβέλα στα Εξάρχεια. Για τουλάχιστον έξι ώρες οι φερόμενοι ως κατηγορούμενοι, παρέμειναν πισθάγκωνα δεμένοι με χειροπέδες, ενώ ένας εξ αυτών λιποθύμησε. Η δικαιολογία των αρχών για αυτήν την κατάσταση ήταν, τα μέτρα σχετικά με την εξάπλωση του Covid-19. Στην κλούβα βέβαια βρίσκονταν οι 11 κατηγορημένοι, μαζί με τον αντίστοιχο αριθμό αστυνομικών που τους φρουρούσαν. (Πηγή: omnia.tv)
Εν μέσω “πανδημίας”, δημοτικοί και κάθε είδους αστυφύλακες, βεβαιώνουν πρόστιμα σε άστεγους και μετανάστες επειδή κάθονται σε παγκάκι της πλατείας. Πολλές φορές αστυνομικοί δέχονται τηλεφωνήματα από “φιλήσυχους” γείτονες, για ανθρώπους “ανεύθυνους”, για ανθρώπους και σπίτια “υγειονομικές βόμβες”. Ένώ πρόσφατα είδαμε και δημοτικούς αστυφύλακες να κάνουν πρακτική αυτοάμυνας επάνω σε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, που αρνήθηκε να πληρώσει το πρόστιμο των 150 ευρώ. Ό,τι κάνουν δηλαδή, πολλά χρόνια τώρα, οι ελεγκτές εισιτηρίων των αστικών λεωφορείων, σε όσους και όσες δεν χτυπάγανε εισιτήριο. Αντί να συρρικνώνεται, να καταγγέλλεται, και να εξαφανίζεται αυτή η ασθένεια από τους κρατικούς υπαλλήλους, βλέπουμε να συμβαίνει το αντίθετο. Δυστυχώς η ασθένεια είναι μεταδοτική. Φαίνεται πως φορείς του ίδιου ιού ήταν και οι υπάλληλοι της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη προχτές.
Ξημερώματα 30ης Μαρτίου 2020, συνεργείο της ΔΕΗ, κόβει την παροχή ρεύματος στη Βιο.Με που παράγει προϊόντα ατομικής και οικιακής υγιεινής, τα οποία είναι πρώτης ανάγκης για την κοινωνία (σαπούνια και καθαριστικά γενικής χρήσης σε προσιτές τιμές). Φυσικά δεν είναι μόνοι. Συνοδεύονται από δύο κλούβες ΜΑΤ. Η πολιτική τους είναι ξεκάθαρη. Με πρόσχημα τη δημόσια υγεία, θέλουν να τσακίσουν αυτούς που ξέρουν ότι θα βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Γιατί επέλεξαν να επιτεθούν σε ένα αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο που παράγει σαπούνια; Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μεταξύ άλλων απαντούν:
«Κόβουν το ρεύμα με την πρόφαση ότι είμαστε παράνομοι. Θα σας αποκαλύψουμε το έγκλημα που διαπράτταμε τις τελευταίες εβδομάδες, από όταν ξεκίνησε η πανδημία. Παράγαμε σαπούνια για να στείλουμε στην Μόρια, σε ανθρώπους που δεν έχουν. Παράγαμε καθαριστικά για να παν στις φυλακές, που το κράτος αφήνει στο έλεος της πανδημίας. Και φυσικά συνεχίσαμε να παράγουμε καθαριστικά για να διαθέσουμε στις λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν το δικαίωμα στην προστασία από τον ιό, γιατί πρέπει να στοιβαχτούν στους εργασιακούς χώρους και να παράγουν τα κέρδη των μεγάλων». (Πηγή)Τους ελεύθερους και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα, τους άστεγους, τους πρόσφυγες και μετανάστες, τους φυλακισμένους, όλους τους φτωχοδιάβολους αυτού του κόσμου, όσους χάνουν ή θα χάσουν τη δουλειά τους, δεν έχουμε αφήσει στην τύχη τους. Όσο πιό μεγάλο τίμημα θα πληρώσουμε τώρα, τόσο λιγότερο δύσκολο θα είναι το μετά. Δεν θα λογαριαστούμε λοιπόν, μετά. Λογαριαζόμαστε από προχτές κόντρα στην ίδια πολιτική, που δεν έχει αλλάξει. Μέρος αυτής της μάχης είναι και η διασπορά δελτίων αντιπληροφόρησης.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε αυτή η κυβέρνηση ήταν να αποσπασθεί η αρμοδιότητα για διαχείριση των φυλακών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και να ανατεθεί στο Υπουργείο Προ-Πο. Οι πειθαρχικές μεταγωγές συνεχίζονται κανονικά ενώ κανείς -ούτε σωφρονιστικοί υπάλληλοι ούτε τρόφιμοι- δεν έχουν μάσκες και αντισυπτικά. Οι τρόφιμοι των φυλακών μένουν εντελώς ανυπεράσπιστοι. Από κρατούμενο στη Λάρισα μαθαίνουμε:
“Δεν έχουν πάρει κάποιο μέτρο. Παρά τις εξαγγελίες δεν έγινε ποτέ απολύμανση και η φυλακή είναι στην κατάσταση που ήταν...Με λίγα λόγια άφησαν τον κάθε υπάλληλο να έχει επιλογή για το αν θα είναι προσεκτικός ή όχι, ενώ μια από τις περιπτώσεις να μεταφερθεί ο ιός στις φυλακές, θα είναι μέσω κάποιου δεσμοφύλακα. Έχουν απαγορεύσει τα ανοιχτά επισκεπτήρια, τις συναντήσεις με δικηγόρους, αλλά παράλληλα συνεχίζουν να κάνουν μεταγωγές κρατουμένων. Στις φυλακές Λάρισας, έγιναν 21 μεταγωγές μόλις την προηγούμενη εβδομάδα...Πιέσαμε πάρα πολύ για να δώσουν έστω και χλωρίνες, να καθαρίσουμε μόνοι μας ό,τι μπορούμε, και υποκριτικά μοίρασαν από ένα σαπούνι σε όλους τους κρατούμενους. Αυτό έκαναν, μας μοίρασαν από ένα απλό σαπούνι. Εδώ μέσα υπάρχουν άνθρωποι που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, τοξικομανείς με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα, κρατούμενοι με προβλήματα στην καρδιά τους και άλλοι με χρόνια νοσήματα, ηλικιωμένοι. Δεν έχει υπάρξει καμιά πρόβλεψη ούτε για όλους όσοι ανήκουν σε αυτές τις ευπαθείς ομάδες. Μας ενημέρωσαν μόνο ότι έχουν φτιάξει έναν ειδικό χώρο καραντίνας ο οποίος αποτελείται από 20 κρεβάτια, κι εκεί θα μεταφέρουν όποιον έχει ύποπτα συμπτώματα, με τον κίνδυνο κάποιος που νοσεί από απλή γρίπη να βρεθεί δίπλα σε κάποιον που είναι θετικός στον Covid 19. Στις φυλακές Λάρισας βρισκόμαστε 736 κρατούμενοι και η φυλακή αποτελείται κυρίως από πολύ μικρούς θαλάμους που έχουν από 8 έως 10 άτομα. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να τηρήσουμε το μέτρο της απόστασης. Γιατρός δεν μας επισκέπτεται, δεν μας έχουν γίνει εξετάσεις ή θερμομετρήσεις και φυσικά δεν είχαμε καμιά επίσημη ενημέρωση από τη Διοίκηση της φυλακής, ούτε για τον ιό, ούτε για το τι να κάνουμε. Υπάρχει μια έντονη ανησυχία που έχει καταβάλει τους πάντες, ειδικά τις ευπαθείς ομάδες που γνωρίζουν με όσα ακούνε από τις ειδήσεις, πως αν ο ιός μπει στις φυλακές θα είναι θα είναι θέμα χρόνου να κολλήσουμε όλοι. Αυτό ξέρουμε μόνο, ότι θα κολλήσουμε όλοι. Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι ποιοι θα καταφέρουν να επιζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Νιώθουμε σαν μελλοθάνατοι. ” (Πηγή: Omnia.tv)
Στις
φυλακές Χανίων, τους συνιστούν να
πλένουν καλά τα χέρια τους, ενώ δεν
υπάρχει παροχή νερού εδώ και 3 ημέρες
λόγω βλάβης...Στον Κορυδαλλό, όπως
και σε όλες τις ελληνικές φυλακές έχουν
απαγορευθεί τα επισκεπτήρια και οι
άδειες εξόδου. Ενώ υπάρχει περιορισμός
στις μετακινήσεις των κρατουμένων εντός
των διαφόρων χώρων της φυλακής οι
πειθαρχικές μεταγωγές εκτελούνται
κανονικά. Ήδη από τις 27 Μάρτη 2020,
κρατούμενοι από τη Γ πτέρυγα των φυλακών
Αγ. Στεφάνου Πάτρας , άρχισαν
κινητοποιήσεις που αντιμετωπίστηκαν
με βίαιη καταστολή. Την ίδια μέρα
στα Χανιά “ξεκίνησαν κινητοποίηση
αρνούμενοι την μεσημεριανή κατάκλιση
και καταμέτρηση. Εκείνο που διεκδικούν
είναι το προφανές: Αποφυλάκιση ευπαθών
ομάδων με ελαφριές ποινές ή ποινές που
βρίσκονται κοντά στο όριο αναστολής
καθώς και μέτρα προστασίας των υπόλοιπου
πληθυσμού της φυλακής”, διαβάζουμε στο
Omnia.tv.
Δεν
είμαστε ούτε παντογνώστες ούτε
επιδημιολόγοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι
δεν έχουμε γνώμη. Όλοι και όλες θα
κριθούμε από τη στάση μας τώρα. Αν είναι
να μιλήσουμε για ευθύνη λοιπόν έχουμε
και ευθύνη, όχι μόνο για όσους έρχονται
αλλά και για όσους περπάτησαν σε αυτή
τη γη και πια χαθήκαν. Η αλληλεγγύη
λοιπόν πρέπει να είναι οριζόντια αλλά
να πηγαίνει και προς τα πίσω. Να ενώνει
το νήμα με τις χιλιάδες κραυγές των
έγκλειστων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
και φυλακές, σε κολαστήρια, σε εργοστάσια,
στα διαμερίσματα-φυλακές των
μεγαλουπόλεων, στα ψυχιατρεία και
ιδρύματα κάθε είδους. Όσων δηλαδή αφήσαμε
και αφήνουμε πίσω. Των οικονομικά
αποκλεισμένων, των χιλιάδων απολυμένων
με sms, των όσων δέχονται να δουλέψουν με
15 ευρώ μεροκάματο, αυτών που δεν έχουν
σπίτι για να -μείνουν μέσα- ούτε θέλουν
να πάνε σε δομές με το ζόρι, των
αποκλεισμένων φαντάρων και φοιτητών,
των προσφύγων και μεταναστών
που όχι μόνο δεν έχουν μέσα ατομικής
προστασίας και σαπούνια, αλλά συχνά
μοιράζονται μία βρύση, ανά χίλια άτομα.
Αυτών που δεν μπορούν να δηλώσουν την
εργασία ως τρόπο μετακίνησης γιατί
δουλεύουν χωρίς χαρτιά, των
εργαζομένων στα ταχυφαγεία, στις
ταχυμεταφορές, στα σούπερ μάρκετς
και στα τηλεφωνικά κέντρα, αυτών
που δεν άντεξαν όλα αυτά, ή πολέμησαν
όλα αυτά μέχρι τέλους, και έφυγαν για
πάντα.
Αυτά συμβαίνουν τώρα μα συνέβησαν
και πάλι. Η καταστολή δεν είναι μονόδρομος.
Να μην βοηθήσουμε στην όξυνσή της. Να
προσπαθήσουμε να την καταλάβουμε και
να την αποβάλλουμε το γρηγορότερο
δυνατό. Να μην ξεχάσουμε τα λόγια του
Walter Benjamin:
“Ο ισχυρισμός ότι οι σκοποί της αστυνομικής εξουσίας ταυτίζονται παγίως ή απλώς και μόνο συνδέονται μ' αυτούς του ευρύτερου δικαίου, είναι απολύτως αναληθής. Πολύ περισσότερο που το «δίκαιο» της αστυνομίας στην πραγματικότητα χαρακτηρίζει το σημείο εκείνο όπου το κράτος, είτε λόγω αδυναμίας, είτε λόγω των εμμενών συσχετισμών στο εσωτερικό κάθε έννομης τάξης, δεν μπορεί πλέον, μέσω αυτής της έννομης τάξης, να κατοχυρώσει τους εμπειρικούς σκοπούς που επιθυμεί με κάθε τίμημα να επιτύχει. Ως εκ τούτου, η αστυνομία επεμβαίνει σε πολυάριθμες περιπτώσεις «χάριν ασφαλείας» όπου δεν υφίσταται σαφής νομική κατάσταση, όταν -χωρίς την παραμικρή σχέση με έννομους σκοπούς— συνοδεύει τον πολίτη ως επονείδιστο βάρος μιας ζωής ήδη ρυθμιζόμενης από διατάξεις, ή, ακόμα χειρότερα, τον παρακολουθεί. Σε αντίθεση με το δίκαιο, το οποίο αναγνωρίζει στην καθορισμένη από τον τόπο και το χρόνο «απόφαση» μια μεταφυσική κατηγορία, επιτρέποντας έτσι την κριτική, η εξέταση του θεσμού της αστυνομίας δεν καταλήγει σε τίποτα ουσιαστικό. Η εξουσία της είναι άμορφη, όπως η πουθενά απτή, αλλά ωστόσο διάχυτη, φασματική παρουσία της στη ζωή όλων των πολιτισμένων κρατών.”
Θα
παρακολουθούμε λοιπόν τις εξελίξεις
σε κάθε πεδίο
(νοσοκομεία, camps, φυλακές, σχολές, σπίτια, δημ.χώρους,
χώρους εργασίας).
Όπου κρίνεται απαραίτητο θα σχολιάζουμε
με κριτική σκέψη. Θα προσπαθούμε πάντα
να εστιάζουμε στις οπτικές γωνίες που
δεν αναδεικνύονται από τα συστημικά
(μικρά & μεγάλα) ΜΜΕ. Θα παραμείνουμε
ενωμένοι, ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι.
Αντιπληροφόρηση
- Αυτο-οργάνωση - Αλληλεγγύη
